Best Of

Yeşil Fosforlu Ayakkabılar

Yine çok eski zamanlardayız. Şuanda da samanpanın 10 yaşlarında bulunmaktasınız. aman ayrılmayın derim çünkü en güzel yıllardı belki o zamanlar. ne tat kaldı ne tuz. dünyanın saçmasapanlığında samanpan olmak pek iyi değil. sonra akıntıya kapılmış gibiyiz hepimiz.

kenardan bi kaç dal bulup da kendini kurtarmak isteyenler de çok zorlanmakta. ağızlarına su kaçmakta, kolları yorulmakta, ümitleri tükenmekte… Sonra kendini akıntıya bırakmanın iğrenç rahatlığı tabii ki.

Herkes aynı gemide aynı akıntıda farklı saçmalıklarda.

Neyse kollarım yoruldu benim de konumuza dönelim.

Küçükken ideallerim vardı birazcık. Hep kendimi çok güzel yerlerde görürdüm.

Bazen mario oyuncusunun yazılımcısı olurdum ( bi villa bi araba vs kazandığını duyduğum için)

Bazen de en ünlü futbolcu olur çıkardım.

Tabi hiç bişey olamadım o ayrı da . İdeallerimin peşinden çok koştum.

En eski bilgisayarlarda (windows yokken daha) kendimi deli gibi öğrenmeye verirdim.

Akşama kadar sürerdi uyandığım andan.

Sonra akşam serinliğinde de maç yapmaya çıkardık her erkek çocuk gibi.

Bi zaman bi futbol turnuvası düzenlenecek dediler. Bende katıldım tabi. ama giyecek ayakkabım yoktu .

Mahallede hep en eski ayakkabımı giyerdim diğer ayakkabı ile okula gideceğim yırtılmasın diye.

Hatırlıyorum o turnuvaya gidişimi :(

Hayalleri çantasına koymuş yırtık ayakkabısı ile yola koyulmuş bir çocuktum.

Kimse ayakkabılarımı görmesin diye çanta ile kapatırdım :(

Kimse de oynatmamıştı tabii ki o halimle beni. demişlerdi ki bu ne böyle nasıl oynayacaksın.

Oynarım ben demiştim nasıl bir özgüvense.

Şimdi olsa kesseler yapmam bu yaptıklarımı utancıma.

Daha sonra çok ucuz ve dandik bi ayakkabı aldırmıştım babama.

Her akşam işten geldiğinden yattığımız zamana kadar ağzına bakardım. acaba ayakkabı alalım sana diyecek mi diye ?

kelimelerinden cümlelerinden bişeyler çıkartırdım acaba alacak mı diye.

Almışlardı ama pek bi işime yaramamıştı artık.

Sonra da uzaklaşmıştım herşeyden, kendimden…

Hala kaçarım kendimden, herkesden. . .

Ama şimdi de hiç utanmıyorum anlatırken. Çünkü sırt çantam yok artık ne de olmayan çantama koyacağım hayal kırıntılarım.

Hiç biri yok artık.

Birkaç damla gözyaşım var hepsi bu …

Daha Fazla Göster

Samanpan

Dünyanın en güzel şehrinde doğup dünyanın en dandik başkentinde hayatını devam ettirmekte. Psikoloji İle uğraşmakta olup saçmalamak için bu siteyi kullanmakta. Tanısanız çok sevmezsiniz.

İlgili Makaleler

Bir Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu