Boş Konuşma

Bi Blog Yazdım Bi Halt Olmadı

Arkadaş bi halt olmadı tabii ya. Ne olacaktı ya ? Mesela 200 küsür bin kişi beni takip edebilirdi, bi kaç kitap yazar paranın dibine vururdum. Sonra bu tipsiz halimle bi kaç sevgili bulur ohh mis gibi hayatım olurdu. olmaz mıydı ? Ne olacaktı ya?

Bi halt olmazdı hacı dayı. ki olmadı zaten. kız bi blog yazmış sonra hayatı değişmiş , tv de onu izliyor ve yok be pek de güzel değilmiş diyorum. Zaten bu hale gelene kadar bu yüzden suratını göstermemiştir diyorum. paranın dibine vuramasam da eleştirinin dibine vuruyorum.

Blogunu da okudum. Blog güzel ama o da bi alex değil sonuçta. Neyse sonuç olarak çok farklı yerdeyiz. Ben evde atletle göbeğimi kaşıyarak onu izliyorum o da Tv programında acaba daha iyi nasıl konuşabilirdim diye sevgilisi ile tartışıyo muhtemelen.

Hem 200 küsür bin takipçim yok. Ulan bırak 200 küsür bini, onun küsüratı kadar bile takipçim yok.

Bende blog yazıyom ama yazdığımı okuyan kişilerin adlarını bile bilirim o kadar az çünkü okuyanlar.

Sanırım sorun küfür etmekte ve kız olmakta.

Küfür etmek konusu önemli bende sallasaydım ağzıma geleni çok daha meşhur olurdum.

Bi de kız olaydım tadından yenmezdim. demedi demeyin sayın seyirciler.

Neyse sonuçta bi yerde bi sorun var ama hala bulabilmiş değilim.

Ama bi kitap imza günüm olsun isterdim. bi kaç güvenlik görevlisi falan, izdiham, kızlar imza attırmak için birbirlerini eziyorlar.

Ya da acaba bu kimmiş kimmiş diyen binlerce insan olsun isterdim.

Çok da iğrenç bir durum olurdu sonuçta sürekli kendine bi çeki düzen vermelisin belki ama insan bazen istemiyo değil.

Tabi evde atletle bu yazıyı yazarken konuşmak rahat, insanlara karşı bir sorumluluğu olması zor insanın.

En azından küfür edemesemde (rahat olmadığım için) bi çok konuda kimseyi takmıyorum.

Ya da insanlar benden yazı bekler diye kendimi kasmıyorum. keyfe keder yaşama konusunda daha rahatım diyebilirim.

Mutlu muyum ??? bilmiyorum çok da umurumda değil ama insan neden ben değilim diyor tabi lakin o  da çok sıkıntı değil.

Samanpan da bir hiçtir sonuç olarak.

İstediğim hayat da lafa girerken ki söylediğim şeyler değil. İstediğim şöyle bişey :

Biz hep burdayız şimdilik.

Saygı sevgi vb…

Daha Fazla Göster

Samanpan

Dünyanın en güzel şehrinde doğup dünyanın en dandik başkentinde hayatını devam ettirmekte. Psikoloji İle uğraşmakta olup saçmalamak için bu siteyi kullanmakta. Tanısanız çok sevmezsiniz.

İlgili Makaleler

7 Yorum

  1. :) guzel yazi icini guzel dokmussun hersey bizler icin bende bazen dusunurum Fergie ile ayni gun dogmusuz o medyanin ve popun zirvesinde benimse mazbut bi yasamim var..sonra dusunurum ya tersi olsaydi,ya para ve sohret beni bozsaydi,yerin altindaki hesabi sohretmi karsilayacakti?hayir………….
    rahat adamsin sen takilmazdin normalde..ama hak veriyorum sana neden ben degil diyor insan bazen ve bence kadere iman orda onemli iste.Bana bu yasam hediye edildi bu sekilde olmaliymis diyebilmek…ve herseyde bir yana son resim o kadar huzurluki,emin ol kral dairelerinde yatanlarda yerde kivranmis sevdigi kizla uyuyan Chaplinin zerre kadar huzuru yok

  2. Kafamızdan geçenler hemen hemen aynı diyebilirim. Bende yeni blog yazmaya başladım. İlk başta aklımda yoktu bilmem kaç kişi okusun cart curt. Başta ben kendimi rahatlatırım ohh kimliğim de ortada yok zaten içimde tutcağıma kimsenin bilmediği haberinin bile olmadığı bi yerde yazarım en azından içimi boşaltmış olurum diyodum. Sonra ilk yazı ikinci yazı derken benimki de okunsa ya fena mı olur dedim. Baktım okunmuyo zaten sayfa yapısı falan içerik tasarım bilgisi de yok bende. Öle mal gibi yazıyorum. Ufaktan kendimi kötü hissetmeye bile başladım. Ayna karşısında kendi kendine konuşur gibi bi halim var, ben yazıyorum ben okuyorum. Bak seninkini ben okudum şans eseri karşıma çıktı. Ama ya benim ki…

teknoloji için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu