Çok oldu yazmayalı öncelikle bi özür dilemeliyim sanırım. Hep bir başlangıç olsun sürekli olsun istiyorum ama olmuyor. Sebebi de günlüğün anlamının değişmiş olması sanırım. Eskiden saçma sapan da olsa istediklerimi yazabilirken, şuan yazamıyorum sanırım. Neden olduğunu bilsemde uzun uzun anlatmak istemiyorum. Sadece kusura bakmayın deyim ben.
Bu yazının başlığında olduğu gibi aslında aldırma deli gönül diyen biri değilim. Bir ara en çok istediğim şey buydu sanırım. Beceremiyorum ama. Aldırma deyip geçemiyorum olayları. Ya da unutamıyorum geçmişimi. Kaçmak istesem de kaçamıyorum ondan. Kaçılmaması gerektiğini de biliyorum ayrıca. Geçmişin ile yüzleşmek gerektiğini de biliyorum. Korkuyorum çoğu zaman. Kilitli sandıklara kapatıp denizin en ücra köşesine salına salına gidişini hayal ediyorum geçmişin.
Oluyor mu? Olmuyor tabii ki. Aslolan geçmiş ile barışabilmek, onu kucaklayabilmek, dersler çıkarıp geleceğe sağlam adımlar atabilmek… Nerdeeee
Bazen de diyorum ki aman sakın aldırmamazlık yapma. Dertlen, telaşlan, gönlüne ızdırap tohumları ek, alacağın bi sürü intikam var hayattan unutma… Ama onu da başaramıyorum.
Saat: 05.19
Hala gün ağarırken boynum bükülmekte :( Gönlüm sıkılır.
Yukarda dediğim gibi hali pür melalim.
Kendimi 2 tavşan kovalayıp ikisini de kaçıran avcılara benzetiyorum çoğu zaman.
Düşünüyorum da gerçekten öyle halim. Ne fırsatlar kaçırdım ömrüm boyunca saymakla-yazmakla bitmez.
Hep geç kaldım.
Yetişemedim zamanında hiç bir zaman.
Hep kaybedince geldi aklım başıma.
İşin garibi, her seferinde “ulan bu sefer olmayacak, bu sefer düzelecek işler, bu sefer tamam” dedim.
Sonuç hep hüsran.
Şimdi bir kere daha diyorum, ulan bu sefer tamam. Bu sefer olacak. Yapacağım artık. Düzelecek herşey.
Öyle bir çizgi ki inanmakla inanmamak arasındaki; kıldan ince kılıçtan keskin.
İçi ayrı dışı ayrı yakıyor.
Ama bu sefer tamam artık. Bu sefer olacak.
Aldırma demeyeceğim, üstleneceğim tüm yükü. Çevremi sırtlayacağım. Bırakmayacağım kendimi bıraktığım gibi yalnız.
Akif Gibi olacağım.
Adam aldırmada geç git! , diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Diyeceğim. Kaldıracağım geçmişimi de.
Şimdilik bu kadar. Artık daha sık görüşeceğiz sevgili okur.
Ha bu arada, hala gözlerin doğuyor gecelerime, haberin var mı?
Saygılar sevgiler….
