Yalnızlık ve Baş Edebilme Gücü
Herşeyi mevsimlere bağladığım gibi bunu da mevsimlere bağlayasım var. He öyle midir değilmidir bilmiyorum tabii ki. Bilmeye de gerek yok bazen. Öğrenmemeye çalışır ya insan bazı duyguları. Yalnızlık da Bunlardan biri sanırım.
Yalnızlık nedir ilk başta onu anlamak lazım sanırım. Bi kısım kişi yalnızlık kavramını tek başına olma olarak tanımlar. Bazı kişiler ise insanların içinde olup, insanların seni anlamadığı durumlara verdiği isimdir yalnızlık.
Bize göre nedir peki ? Ya da biz kimiz ki. Bana göre diyeyim bari. Yalnızlık ateşten gömlek o kesin.
Tanımını yaptık diyelim de yalnızlık iyi midir kötü müdür ?
Bu işte biraz karışık meseleler. Yine kimine iyi kimine kötüdür yalnızlık. Kişilerden sıyrılırsak biraz daha durumlara bağlı olduğunu görürüz bu kavramın. Bazen insan yalnız olmak ister. Yüzleşmek ister korkularıyla. Başbaşa kalmak ister bazen kendisi ile.
Gerekli midir peki yalnızlık ?
Yine cevap aynı bazen yalnız olmak gerekli olduğu kadar bazen de yalnız olmamak gereklidir.
Özellikle zor zamanlarda.
İstersin ki yanında olsun birisi. BİRİSİ…
Olmaz çoğu zaman zaten. Baş edebilmek önemlidir yalnızlıkla. Zor zamanlarda…
Maslow denen adam ihtiyaçlar hiyerarşisinde en tepeye “kendini gerçekleştirme” diye bi kıssas koymuş.
Kendini gerçekleştiren insanların bi özelliği de yalnız kalabilen insanmış ona göre.
İmrenilecek olay gerçekten. Çok isterdim bende yalnız kalabilen bir insan olmayı.
Hatta bi ara tek istediğim neredeyse buydu. Diyordum ki şöyle tek başıma bi hayat geçirebilsem ne güzel olacak.
Kimseye bağlı kalmadan, kimseyi aramadan yaşayabilsem şöyle.
Uzaklara gitsem de kimsenin umurunda olmasa. Kimsenin umurunda değil belki de benim de umurumda olmasa. Hatta biri beni umursasın istemesem mesela.
Güzel olurdu tabi. Ama çok da zor. Biliyorum zor ama başaracağıma da eminim.
Adım ibi hem de. Biliyorum ki yaşayabileceğim yalnız.
nar-ı cehennem sanma arzın derunundadır
nar-ı sadrimin harareti arzın da dunundadır
hal-ı pur melalimin ab-ı hayatı yusuf’un kuyusundadır
amma kuyunun mesafesi sureyya ve sera buyundadır
elemin lezzetini anlamayanlarin şöhreti şuyundadır
anlayamazlar ki sebeb-i şöhretleri aşkımın vukundadır
bu kadar alamın neticesi gözlerimin suyundadır
vesile-i necatim ise yarin tebdil-i huyundadır
Melankolik olcaksak yazcak konum çok amma duygusal olmaya gerek yok :)
Baş Edebilme dedik. Gücü nerde bulacaz peki. -İçinde İçinde.
Güç de içinde sen de herşey de. yaparım diyeceksin yapacaksın. (büyük ihtimalle yapamayacan da neyse)
Bak bana ben de yaparım ederim diyorum yapacak mıyım ? – Yok tabii ki.
Hırsla kalkacam sabah. Alacam koltuğumun altına Büyük kitabımı. 100 metre yürüyünce yorulacam, içimdeki entellektüel ölecek ve hırsım yanıma kâr kalacak.
Yalnızlık demişken arkadaşı arayım da yemeğe gidelim. Aç aç yalnızlık hiç çekilmiyo.
birgün mutlaka…..
merhaba. şiir (!) naçizane bana ait. yayınlamanız çoh hoşuma gitti :) yazı da çok güzel
teşekkürler :) ben sitenizi de takip etmekteyim. şiirin de ilk iki beytini biliyordum zaten ezberden. devamı var mı diye araştırdığımda siteniz çıktı. teşekkürler iltifatınız için
rica eder, ben de teşekkür ederim :) ayrıca artık ben de takipteyim