Yazmayacağım demiştim. Yazmayacaktım da artık şiirlerinden. Dayanamadım lakin. Hayranlıkla okuyorum hayranlıkla bin defa. Nasıl bir ifade gücüdür şaşıyorum. Artık son demiyorum. Bir şiirini daha paylaşacağım. Rahmet olsun kendisine.
Boş yere yorulma gönül
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.
Bülbül sevse de kurur gül
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.Sebepler var ağır basar
Seneler arayı keser
Sevilenler çabuk küser
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.Önü bahar, sonu hazan
Meyvesi ya şüphe, ya zan
“Yeter” desek bile bazen
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.Eğlence, düğün, toy gerek
Maddeden yüklü pay gerek
Daha bir sürü şey gerek
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.“Aşk” diyoruz, hani nedir?
Boyu nedir, eni nedir?
Denenmiş kaç bin senedir
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.Maddeleşir mânâ bile
Unutulur ana bile
“Can” dediğin cana bile
Sevgi yetmiyor, yetmiyor.
Abdurrahim Karakoç
başlıklarda her kelimenin ilk harfi büyük olmuş. bunu düzelt murat kardeş
Küçük mü olmalıydı ki?
eveet
Allah rahmet eylesin
Teşekkürler. Emeğine sağlık. Bazı sözlerin, bazı şiirlerin hep söylenmesi gerekiyor. İnsan bir kez duyunca, bir kez dinleyince kavrayamıyor.