Annem olsaydı : Afiyet bal olsun oğluma derdi. Ama insanlar öyle demiyor tabi. bak şu hayatına diyor. kendine çeki düzen ver diyor. Kendine bi bak diyor. “Naaapıyosun koçum sen” diyor hayat. haklı mı haklı. çünkü onun işi o. o konuşacak. o diyecek.
Bu arada saat: 02:59 . yarın yine bin tane umuda uyanacağım.Yine salak salak hareketler yapacağım.
Yine bişey değişmeyecek ama. biliyorum yine ben olacağım. yıllar geçecek. mekan değişecek. yaş değişecek. iş değişecek. ama yine ben olacağım. yılların tecrubesi var. onca yıldır bu bedene ev sahipliği ediyorum. benden iyi kimse bilemez bunu.
Türkü gibi hayat yaşadığımı zannediyorum bazen. -ki zannın çoğu yalandır ama cidden öyle zannediyorum.
Bi de şu saçma sapan aklıma ne gelirse yazma olayını çok seviyorum. Not olsun dursun kenarda. ilerde torunlarıma anlatacağım şeyler olur belki yazılı olarak.
Ben de değişeceğim de önümde engeller var. ya da henüz tam olarak yeterli sebepleri (kendimce) bulamıyorum demekki.
Size bi hikaye anlatayım:
Adamın biri bi köy yerinden geçiyormuş. Bir avlunun üzerinde de bi aile oturuyormuş. O ailenin de bir köpeği var ve avluda o da yatıyormuş. Lakin köpek inceden inceden inliyormuuuuş.
Neyse, yoldan geçen adam demiş ki bu köpek neden inliyor :
-(aileden bi fert) çivinin üzerinde yatıyor da ondan demiş.
Adam: eee neden kalkmıyor peki diyince, adam dururmu yapıştırmış cevabı:
-Kalkacak kadar acıtmıyor demekki demiş.
Bende öyleyim sanırım. üzerine yattığım çivi artık tam anlamı ile canımı acıttığında kalkacağım.
Artık ne zaman olur bu bilemiyorum da.
Hasılı bi haftayı daha yedik ömürden. Allah bereket versin.
Bugünde portakal yemedim anne !!!
