Ölmeden önce yapılması gerekiyor. ilk basta bilet bulmanın heyecanı. daha sonra saatler kala iskelede yemek yemek. sonra çay sonra fenerbahçe. stada ilk girdiğinizdeki heyecanı hiç biyerde yaşamamış olacaksınız. daha sonra ise merdivenlerden çıkıp sahayı gördüğünüz an… işte o an…tarif edilemeyecek bi kalp çarpıntısı.
küçüklükten aşinaydım ben. daha ilkokula giderken. evden poşetin içine ekmek arası patates kızartması koydurup stadın yolunu tutardım o yaşta. ufacıktım ama çok büyük sevgi vardı kalbimde. hasta olurdum, yağmur yerdim, boğazlarım mahvolurdu… ama hala o zevki hiç bişeyden alamam. öyle garip bi tutkuydu bizimkisi. azaldı mı ? tabiki hayır da hayat bazen en sevdiğiniz şeyleri bile elinizden almada çok ustadır.
ama benden söylemesi. ölmeden önce yaşayın o heyecanı !
