Yine yeniden normal hayat. Hoşgeldim… He çok mu arzuladın dönmeyi normal hayata dersen evet ama çok da önemli değildi. Bi kaç insan vardı yolunu gözlediğimiz, anını özlediğimiz o kadar. yoksa pek de bi albenisi kalmadı geleneksel hayatımın. He kimin umurunda o da ayrı bi mesele tabi. Sadece yaşıyoruz işte. her gün bi daha yaşıyoruz. bi söz vardı ölmek istiyosan bile yaşayarak öl diye bende öyle yapıyorum sanırım. vakit geçsin de nası geçerse geçsin. ömür bitsin de güzelce bitsin… Ağaç gölgesi dünyada yoksa ne işimiz var. az nefeslenip kalkacağız. bi daha hiç ölmemek üzere öleceğiz.
Bugün pazartesi ayrıca da ilk iş günü. Allahtan işyeri ile mutlu bi birlikteliğimiz var yoksa hiç çekilmezdi bu hayat…
Kendim için bi çok hedef-hayal vs koydum . bakalım nolacak. bir bir gerçekleşecekler mi? gerçekleştikten sonra boyum mu uzayacak ? nolacak ? görecez…
Ama şunu öğrendim ki kendinle alakalı hayal kurarken yanında o hayale ortak olacak kimsenin olmaması üzücü. kimse o hayale ortak olmuyor ama bir diğer yandan da herkesin o hayalin bi köşesini çizdiği de aşikar. işe gelince kimse yok işe gelince herkes bi şeyini şekillendirmek istiyor.
ben bunların neresindeyim bilmiyorum ama dediğim gibi bir süre sadece ömür dolduracağım gibi.
sanırım…
Dayan Kalbim Üç Beş Nefes Kadarcık…
Ama şunu öğrendim ki kendinle alakalı hayal kurarken yanında o hayale ortak olacak kimsenin olmaması üzücü. sanırım hayatın en büyük kazığı da bu milyarlarca insandan bir kişiyi bulamamak :(