7 İklim Benim Deyu Güvenme!

Mubarek zamanlardayız. Devletin televizyonu bi kaç gündür sahurda benimle aynı ismi taşıma şerefine nail olduğunu bilmeden dünyadan göçen 3. Murad’ın Uyan ey gözlerim isimli güftesini seslendiriyor. Kendisi Devlet-i âli osman’ın hükümdarlarından. Evliya derecesinde olduğu söylenir. Yazdığı şiirin mısraları ise günümüzdeki hükümdarlara ibret derecesinde;

Bu dünya fanidir sakın aldanma
Mağrur olup tac-u tahta dayanma
Yedi iklim benim deyu güvenme
Uyan ey gözlerim gafletten uyan
Uyan uykusu çok gözlerim uyan

Ucu bucağı olmayan bir devlete tek başına hükümdarlık yapan insandaki duyguya bakar mısınız? Şuan o devletten tabir-i câiz ise el kadar yer kaldı. O el kadar yerin de doğusu ayrı batısı ayrı telde. Hükmedilemiyor. Gücü yetmiyor devletin artık. Eli uzanmıyor.

Osmanlı ile şimdinin kıyasını yapmaya girmeyeceğim, konuyu başka yere bağlayacağım.

Hem gücü bir çok şeye yetmeyen bir devlet var, hem ırzına uzanan her ele “bizim gücümüzü sınamayın” diyen bir devlet var. Eski ile aradaki fark olmuş sera ile süreyya, ama o zamanki kişi 7 iklim benim deyip güvenme diyor, şimdinin hükümdarı ise küçük dağları ben yarattım, büyüklerine de yardım ettim edası ile yeryüzünde yürümekte.

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا

Rahmân’ın kulları, yeryüzünde vakar ve tevazu ile yürüyen kimselerdir. Cahiller onlara laf attıkları zaman, “selâm!” der (geçer)ler. Furkan Suresi 63

Konu aslında bu da değil. Kimin böbürlendiği çok da umurumda değil. Yönetenler değişmedi aslında. Sürekli onlara laf atıyoruz ama değişen halk. Nasılsak öyle yönetiliriz. Demekki 3.Murad zamanındaki halk nerdeymiş biz nerdeymişiz bunun göstergesi.

Yönetene ne suç buluyosak O’yuz aslında.

Hırsızlık insanlar arasında çok revaçta. Herkes başkasının malına, ırzına, dünyasına bakıyor.

Allah korkusu en alt seviyelerde genel ortalamada.

Sürekli, “her işi başaracağını” zanneden insanlar topluluğuyuz. Böbürlenmek en revaçta özelliğimiz. Giyisimizle, konumumuzla, arabamızla, paramızla, eşimizle vs vs…

Bunların hepsi bizde zaten mevcut. Yönetenimizde de olması gayet doğal değil mi?

Doğal olmayan şu, bütün bu özelliklere sahipken, hala gözlerimiz başkalarını görmekte.

Ötekini görmek zorundayız, çünkü amme hakkı, güzel. Ama kendimizi de düzeltmeliyiz.

Çocuklarımızı yetiştirmeliyiz. İnsanlarımıza hakkı anlatıp kendimiz de yaşamalıyız.

Yazıyı hz. Ömer’e nispet edilen bir sözle sonlandıralım:

Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz. Amelleriniz mizanda tartılmadan önce siz onları vicdanınızda tartınız.